اندیکاتورها، نقش مهمی در تحلیل تکنیکال ایفا کرده و بسته به زمینه استفاده، اهداف متفاوتی را دنبال می‌کنند. در واقع این ابزارها، محاسبات ریاضی بر پایه قیمت، حجم، مومنتوم و یا سایر اطلاعات بازار هستند که برای پیش‌بینی حرکات احتمالی قیمت در آینده به کار می‌روند. از جمله مهم‌ترین اندیکاتورها، می‌توان به مکدی، شاخص قدرت نسبی (RSI)، میانگین‌های متحرک و … اشاره نمود. 

تحلیل تکنیکال بر این باور مهم استوار است که بررسی رفتار قیمتی گذشته، می‌تواند زمینه‌ساز پیش‌بینی رفتار آن در آینده باشد. به همین دلیل است که تحلیل‌گران تکنیکال، معمولا از اندیکاتورها برای درک حرکات قیمتی گذشته و شناسایی بهترین نقاط ورود و خروج در بازار استفاده می‌کنند. 

در حالت کلی، اندیکاتورها به دو دسته پیشرو و پسرو تقسیم می‌شوند. در حالیکه اندیکاتورهای پیشرو، تغییرات آینده بازار را به ما نشان می‌دهند، اندیکاتورهای پسرو یا تاخیری، منعکس‌کننده گذشته بازار خواهند بود. 

در این مقاله تصمیم داریم اندیکاتورهای پیشرو و پسرو را مورد بررسی قرار دهیم. درک این تفاوت‌ها به ما کمک می‌کند تا تصمیمات معاملاتی آگاهانه‌ای گرفته و همزمان با درک گذشته بازار، نگاهی اجمالی به آینده داشته باشیم.

نکات کلیدی مقاله

• اندیکاتورهای پیشرو حرکات قیمتی آینده را پیش‌بینی می‌کنند و برای ورود زودهنگام به معاملات مفید هستند، اما ممکن است سیگنال‌های نادرستی ارائه دهند؛
• اندیکاتورهای پسرو روندهای بازار را تایید می‌کنند و برای معاملات بلندمدت مناسب‌ترند، اما واکنش کندتری دارند و ممکن است فرصت‌های اولیه را از دست بدهند؛
• اندیکاتورهای پیشرو مانند RSI، استوکاستیک و کانال دونچیان برای شناسایی نقاط بازگشت و نوسانات بازار استفاده می‌شوند؛
• اندیکاتورهای پسرو مانند میانگین متحرک، MACD و باند بولینگر برای تأیید روند و ارزیابی قدرت آن به کار می‌روند؛
• بهترین استراتژی ترکیب اندیکاتورهای پیشرو و پسرو است تا بتوان هم سیگنال‌های ورود زودهنگام را شناسایی کرد و هم از قدرت روند اطمینان یافت؛
  هیچ اندیکاتوری به‌تنهایی کافی نیست و برای موفقیت در معاملات، باید از ترکیب ابزارهای تحلیل تکنیکال و مدیریت ریسک مناسب استفاده کرد.
  
  

منظور از اندیکاتور پیشرو چیست؟

اندیکاتورهای پیشرو (Leading Indicators) برای کمک به معامله‌گران در پیش‌‌بینی حرکات قیمتی آینده طراحی شده‌اند. این ابزارهای معاملاتی، همانطور که از نامشان پیداست، معمولا از حرکات قیمت جلوتر هستند و سیگنال‌هایی را قبل از آغاز یک روند و یا برگشت قیمتی در بازار صادر می‌کنند. 

استفاده از اندیکاتورهای پیشرو، به دلیل صدور سیگنال‌ها، پیش از حرکت قیمت، این امکان را برای ما فراهم می‌کند که حداکثر میزان سود را در معاملات به دست بیاوریم. این سیگنال‌های به موقع باعث می‌شوند تا در ابتدای یک روند وارد معامله شویم، با این حال، از آنجائیکه این اندیکاتورها فقط رفتار قیمت را پیش‌بینی می‌کنند، احتمال دارد گاهی سیگنال‌های نادرستی ارائه دهند. برای مثال ممکن است یک اندیکاتور پیشرو، سیگنالی مبنی بر بازگشت روند ارائه دهد، در حالی که این تغییر، فقط یک اصلاح موقتی در بازار است. 

از مهم‌ترین ویژگی‌های اندیکاتورهای پیشرو، می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

• اندیکاتورهای پیشرو، برای پیش‌بینی حرکات قیمت در آینده مناسب هستند؛
• این اندیکاتورها می‌توانند سیگنال‌هایی در مورد تغییرات احتمالی در روند بازار، نوسان یا مومنتوم را ارائه دهند که برای معاملات کوتاه‌مدت بسیار مفید است؛
• از آنجایی که اندیکاتورهای پیشرو، در تلاش برای پیش‌بینی آینده هستند، احتمال صدور سیگنال‌های کاذب، به‌ویژه در بازارهای پرنوسان بالا خواهد بود. 

حال که با ویژگی‌های کلیدی اندیکاتورهای پیشرو آشنا شدیم، نوبت می‌رسد به معرفی برخی از محبوب‌ترین اندیکاتورها.

متداول‌ترین اندیکاتورهای پیشرو

• شاخص قدرت نسبی (RSI) یک اندیکاتور مومنتوم است که به معامله‌گران در شناسایی نواحی اشباع خرید و فروش در بازار کمک می‌کند. همچنین این اندیکاتور، سیگنال‌های خوبی مبنی بر بازگشت روند ارائه داده و زمان مناسب برای خروج از معامله را مشخص می‌کند؛
• کانال دونچیان (Donchian channel) یک اندیکاتور مفید برای شناسایی روند صعودی یا نزولی در بازار است که از سه خط به نام‌های باند بالایی، میانی و پایینی تشکیل شده است. عرض کانال در اندیکاتور دونچیان، نشان‌دهنده میزان نوسانات قیمت است؛

• اندیکاتور استوکاستیک (Stochastic) قیمت بسته شدن یک دارایی را با محدود قیمتی آن در یک دوره مشخص مقایسه می‌کند و برای شناسایی شرایط اشباع خرید و فروش بسیار مناسب است؛
• اندیکاتور ویلیامز، درست مانند اندیکاتورهای استوکاستیک و RSI برای شناسایی نواحی اشباع خرید و فروش به کار می‌رود. این اندیکاتور در محدوده 0 تا 100- نوسان می‌کند و به معامله‌گران کمک می‌کند تا موقعیت‌های ایده‌ال خرید یا فروش را پیدا کنند؛

در حالت کلی می‌توان گفت که اندیکاتورهای پیشرو، معمولا تغییرات احتمالی در مومنتوم بازار را نشان می‌دهند، اما برای کاهش خطر سیگنال‌های اشتباه، نیاز به تایید با ابزارهای دیگر مانند اندیکاتورهای پسرو یا تاخیری دارند. برای مثال، اگر RSI نشان دهد که یک سهم بیش از حد خریداری شده است، بهتر است قبل از تصمیم‌گیری برای ورود به معامله، این سیگنال را با حجم معاملات و یا خطوط روند تایید کرده و از قابل‌اعتماد بودن سیگنال مطمئن شد. 

منظور از اندیکاتور پسرو (تاخیری) چیست؟

اندیکاتورهای پسرو یا همان تاخیری (Lagging Indicators) ابزارهایی هستند که پس از وقوع حرکات قیمتی واکنش نشان می‌دهند. این اندیکاتورها وجود یک روند را تایید می‌کنند، اما پیش‌بینی دقیقی از حرکات قیمتی آینده ارائه نمی‌دهند. همانگونه که از نامشان هم مشخص است، اندیکاتورهای پسرو، بیشتر دنباله‌رو بازار هستند و معمولا در استراتژی‌های پیرو روند مورد استفاده قرار می‌گیرند. 

برخی از ویژگی‌های کلیدی اندیکاتورهای پسرو عبارتند از:

• اندیکاتورهای پسرو، حرکات قیمتی را دنبال کرده و عملکرد گذشته یک سهم یا جفت‌ارز را منعکس می‌کنند؛
• به تایید قدرت روند کمک کرده و احتمال ادامه‌دار بودن روند و یا معکوس شدن آن را نشان می‌دهند؛ 
• از آنجائیکه اندیکاتورهای تاخیری، بر اساس داده‌ها گذشته بازار کار می‌کنند، سیگنال‌های مطمئن‌تری ارائه می‌دهند؛
• برای ورود به بازار دیر عمل می‌کنند و احتمال از دست دادن فرصت‌های معاملاتی در استفاده از اندیکاتورهای پسرو وجود دارد. 

با در نظر گرفتن همه این ویژگی‌های مثبت و منفی در کنار هم، می‌توانیم معاملات بهتری را تجربه کنیم. در ادامه برخی از مهم‌ترین اندیکاتورهای تاخیری را معرفی می‌کنیم.

متداول‌ترین اندیکاتورهای پسرو 

• اندیکاتور میانگین‌های متحرک بلندمدت مانند میانگین متحرک 200 روزه، یکی از پرکاربردترین اندیکاتورهای پسرو است که به معامله‌گران کمک می‌کند تا روند کلی بازار را تشخیص دهند و بررسی کنند که آیا بازار در یک روند صعودی قرار دارد یا نزولی؛
• مکدی (MACD) یک اندیکاتور دنباله‌رو روند و مومنتوم است که اغلب برای تایید روند مورد استفاده قرار می‌گیرد و به همین علت در دسته اندیکاتورهای پسرو قرار دارد. مکدی در تشخیص تغییرات مومنتوم و قدرت رود به معامله‌گران کمک می‌کند؛

• اندیکاتور ATR نوسانات بازار را اندازه‌گیری می‌کند. اگر چه این اندیکاتور جهت حرکت قیمت را مشخص نمی‌کند اما نشان می‌دهد که قیمت تا چه اندازه ممکن است حرکت کند. معامله‌گران از ATR برای تعیین قدرت روند و شناسایی سطوح مناسب برای حد ضرر استفاده می‌کنند؛

• اندیکاتور باند بولینگر (Bollinger Bands) شامل یک میانگین متحرک و دو خط انحراف معیار در بالا و پایین آن است که برای سنجش میزان نوسان بازار و تشخیص نواحی شکست کاربرد دارد.

نکته: اندیکاتور مکدی عمدتاً یک اندیکاتور پسرو است، اما می‌تواند سیگنال‌های پیشرو نیز ارائه دهد، به ویژه زمانی که به دنبال واگرایی‌ها در بازار هستید.

اندیکاتورهای دیگری مانند پارابولیک سار، ADX، کانال کلتنر، میانگین متحرک نمایی و … هم در دسته اندیکاتورهای پسرو قرار می‌گیرند.

به طور کلی، اندیکاتورهای پسرو یا تاخیری برای تایید روندهای بازار بسیار ارزشمند هستند، اما بهترین نتیجه را زمانی ارائه می‌دهند که در کنار سایر ابزارهای تحلیل تکنیکال مورد استفاده قرار گیرند. برای مثال، ترکیب نمودن اندیکاتورهای پسرو مانند مکدی یا EMA با اندیکاتورهای پیشرو مثل RSI می‌تواند به ما کمک کند تا روندها را تایید کرده و از ورود زودهنگام یا جا ماندن از بازار جلوگیری کنیم.

تفاوت اندیکاتورهای پیشرو و پسرو در چیست؟ 

اندیکاتورهای پیشرو و پسرو، نقش مهمی در توسعه یک استراتژی معاملاتی دارند، اما هر کدام اهداف متفاوتی را دنبال می‌کنند و دارای مزایا و معایب مخصوص به خود هستند. درک تفاوت‌های بین این دو نوع اندیکاتور، شاه کلید استفاده موثر از آن‌ها در معاملات خواهد بود. در جدول زیر اندیکاتورهای پیشرو و پسرو را بر اساس حساسیت زمانی، کاربرد و نقش آن‌ها در استراتژی‌های معاملاتی، مورد مقایسه قرار داده‌ایم.

تفاوت اصلی بین اندیکاتورهای پیشرو و پسرو در زمان‌بندی سیگنال‌ها است. اندیکاتورهای پیشرو تلاش می‌کنند تا قبل از وقوع حرکت در بازار، آن را پیش‌بینی کنند. این ویژگی برای معامله‌گرانی که به دنبال فرصت‌های ورود زودهنگام هستند، بسیار ارزشمند خواهد بود. اما قرار نیست همیشه پیش‌بینی‌ها درست از آب در آیند و ممکن است این اندیکاتورها، در شرایط متغیر بازار بی‌اعتبار شوند و سیگنال‌هایی نادرستی را ارائه دهند. 

در مقابل، اندیکاتورهای پسرو، بازار را دنبال می‌کنند و به جای پیش‌بینی، روند را تایید می‌کنند. این اندیکاتورها سیگنال‌های کاذب به نسبت کمتری ارائه می‌دهند، اما واکنش کندتری دارند و ممکن است نتوانندحرکت‌های اولیه را شناسایی کنند.

همچنین وبسایت investopedia.com در مورد تفاوت اندیکاتورهای پیشرو و پسرو چنین گفته است:

Leading indicators attempt to predict where the price is headed while lagging indicators offer a historical report of background conditions that resulted in the current price being where it is.

اندیکاتورهای پیشرو تلاش می‌کنند جهت حرکت آینده قیمت را پیش‌بینی کنند، در حالی که اندیکاتورهای پسرو گزارشی تاریخی از شرایط گذشته ارائه می‌دهند که منجر به رسیدن قیمت به وضعیت فعلی شده است.

چه زمانی باید از اندیکاتورهای پیشرو یا پسرو استفاده کنیم؟

از اندیکاتورهای پیشرو، زمانی استفاده کنید که :

• می‌خواهید زودتر از بازار، روندها را شناسایی کرده و موقعیت معاملاتی باز کنید؛
• در بازارهای نوسانی معامله می‌کنید که تغییرات قیمت سریع اتفاق می‌افتند؛
• نیاز به پیش‌بینی بازگشت روند دارید و قصد دارید زودتر از تغییر جهت بازار وارد معامله شوید.

از اندیکاتورهای پسرو یا تاخیری، زمانی استفاده کنید که:

• تمرکز شما بر تایید روندهایی است که از قبل شکل گرفته‌اند؛
• ترجیح می‌دهید از جهت بازار پیروی کرده و ریسک ورود زودهنگام را کاهش دهید؛ 
• معاملات بلندمدت انجام می‌دهید و می‌خواهید قبل از ورود به معامله با سرمایه قابل‌توجه، از قوی بودن روند اطمینان حاصل کنید.

توصیه می‌شود، برای رسیدن به یک استراتژی متعادل، از ترکیب هر دو نوع اندیکاتور استفاده کنید. به عنوان مثال، یک معامله‌گر می‌تواند از اندیکاتورهای پیشرو مانند RSI یا استوکاستیک برای شناسایی شرایط اشباع خرید یا فروش استفاده کند و پس از شناسایی یک روند و نقطه ورود احتمالی، اندیکاتورهای پسرو مانند مکدی و یا میانگین متحرک 200 روزه را برای تایید قدرت روند به کار گیرد. 

بررسی تفاوت اندیکاتورهای پیشرو و پسرو با خان بورس

در نهایت لازم است بگوییم که درک و تسلط بر نحوه استفاده از اندیکاتورهای پیشرو و پسرو، برای معامله‌گران مبتدی و حرفه‌ای از ضروریات است. این ابزارهای معاملاتی، نقش قابل‌توجهی در کمک به شما برای درک روندهای بازار و اتخاذ تصمیمات آگاهانه دارند. در این مقاله از سایت خان بورس، اندیکاتورهای پیشرو و پسرو را معرفی کرده و به بررسی مهم‌ترین تفاوت‌های آن‌ها پرداختیم. با ترکیب اصولی این اندیکاتورها، می‌توانید استراتژی معاملاتی خود را بهینه‌سازی کرده، ریسک معاملات خود را کاهش دهید و سودهای بالاتری در بازار فارکس به دست آورید.

به یاد داشته باشید که هیچ استراتژی‌ای بی‌نقص نیست و موفقیت در معاملات، نتیجه تجربه، تمرین و یادگیری مداوم است. چه از شاخص‌های پیشرو برای ورود زودهنگام استفاده کنید و چه از شاخص‌های تأخیری برای تایید روند، مهم‌ترین نکته این است که درک درستی از نحوه عملکرد آنها داشته باشید و آنها را مطابق با اهداف معاملاتی خود به کار بگیرید. 

حال نوبت شماست که بگویید از کدام اندیکاتورها برای ستاپ‌های معاملاتی خود استفاده می‌کنید و چه تجربه‌ای در استفاده از آن‌ها دارید؟ خوشحال می‌شویم نظرات و سوال‌های خود را در بخش کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.

سوالات متداول

1.آیا اندیکاتوری وجود دارد که هم پیشرو باشد و هم پسرو؟

برخی اندیکاتورها مانند MACD ممکن است در شرایطی سیگنال‌های پیشرو ارائه دهند، اما به‌طور کلی در دسته اندیکاتورهای پسرو قرار می‌گیرند.

2.تفاوت اصلی بین اندیکاتورهای پیشرو و پسرو چیست؟

اندیکاتورهای پیشرو آینده بازار را پیش‌بینی می‌کنند، اما احتمال خطای بالاتری دارند. در مقابل، اندیکاتورهای پسرو روندهای موجود را تأیید می‌کنند، اما معمولاً با تاخیر عمل می‌کنند.

3.آیا استفاده از اندیکاتورهای پیشرو به‌تنهایی کافی است؟

خیر، اندیکاتورهای پیشرو ممکن است سیگنال‌های کاذب ارائه دهند. به همین دلیل، ترکیب آنها با اندیکاتورهای پسرو برای تایید روند توصیه می‌شود.

4.در چه شرایطی استفاده از اندیکاتورهای پسرو بهتر است؟

اندیکاتورهای پسرو برای تأیید روندهای بلندمدت و جلوگیری از ورود زودهنگام به معاملات توصیه می‌شوند، مخصوصاً در بازارهای با روند قوی.

5.آیا می‌توان از ترکیب اندیکاتورهای پیشرو و پسرو استفاده کرد؟

بله، ترکیب این دو نوع اندیکاتور باعث ایجاد یک استراتژی معاملاتی متعادل‌تر می‌شود. مثلاً می‌توان از RSI برای شناسایی نقاط ورود و از MACD برای تأیید روند استفاده کرد.